De dood:
daar lig je, languit, nogal groot.
Een nieuwe kist op maat omsluit
wat eens je woning was:
- een blijkbaar tijdelijk verblijf -
je eigen jofel mensenlijf.
En nu je, als gekiste body,
met wat ooggetuigen
naar je eigen groeve gaat,
bestrooid met rare bloemen zonder steel,
gereden en gesjouwd door kerkhof-personeel,
nu valt tot slot je slot-illusie nog in duigen.
Want ondanks kransen,
ondanks vrome wensen,
ondanks het feit dat sommigen van jou gaan erven,
zie je,
dat net als vroeger,
maar nu in je graf,
ze na je dood je verder laten sterven.
switi lobi: | Vrijdag, februari 03, 2006 17:14 |
Oeioeioei....wat is dit goed! Liefsliefs, fijne avond! switi lobi |
|
Auteur: Huub Hoek | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 03 februari 2006 | ||
Thema's: |