Zomaar opeens, ben je weg van het leven
Zomaar opeens, niet meer hier
Zomaar opeens, kan ik je niks meer geven
Nooit maken wij nog lol met zijn vier
Want woensdag avond om kwart over negen..
Hoorde ik: “Thomas hij is er niet meer”
Ik werd helemaal gek, niets hield me tegen
Ik hoorde zijn stem keer op keer
Is het een grap of meen je het echt?
Was het eerste wat me te binnen schoot
Tranen die vielen, het was voor mij een gevecht
Maar toen besefte ik: hij is echt dood..
Nu moeten we je helaas laten gaan
Ook al doet het vreselijk veel pijn
En zeker in onze gedachten blijf je bestaan
Maar zonder jou, zal het leven nooit meer hetzelfde zijn