Ik zag je lopen in de drukke gang
tussen al die anderen zag ik jou
en als ik je niet zag zocht ik je
gewoon om te weten of je er wel was
Ik wist niet wie je was
geen idee hoe je heette,
of in welke klas je zat
en toch viel je me altijd op
Toen een vriendin me vertelde hoe je heette
en ik je in je ogen keek
kreeg ik een warm gevoel, een soort 'klik'
alsof alle puzzelstukjes op de plek vielen
Alle vragen zijn nu beantwoord
ik weet hoe je heet en hoe oud je bent,
maar ik kèn je nog niet echt
en dàt zou ik zo graag willen
Nu kijk ik met andere ogen naar je
je bent niet meer zo mysterieus
en je bent wat minder interessant voor me
Maar toch blijft die 'klik'
dat warme gevoel als ik je zie
en ik zoek je ook nog steeds in de drukt
ik weet dat dit altijd zo zal blijven
en toch blijf ik hopen,
hopen op meer....