Madonna
Ik zit in mijn kamer
Luister naar Madonna
Kijk hoe de duisternis
door de straat sluipt
op schemervoetjes de donkere hoekjes
van mijn hart inneemt
De lucht
wordt grijzer
en grijzer
Net als ikzelf,
opgaand in de
anonieme massa
Het donker silhouet
van een boom tegen die
grauwe lucht
– zo wil ik zijn
duister, ondoorgrondelijk
windstil,
maar vooral
anders,
anders dan
de grauwe anderen
Misschien
zie ik het te donker
Misschien
moet ik ophouden met
nadenken
(leven)
Misschien
gaat de zon wel nooit meer
onder
blijft het altijd licht
en zal dat licht
zich ook in mijn
koude
lege
donkere
hart nestelen
Misschien
moet ik toch maar
een ander
plaatje opzetten
Luister naar Madonna
Kijk hoe de duisternis
door de straat sluipt
op schemervoetjes de donkere hoekjes
van mijn hart inneemt
De lucht
wordt grijzer
en grijzer
Net als ikzelf,
opgaand in de
anonieme massa
Het donker silhouet
van een boom tegen die
grauwe lucht
– zo wil ik zijn
duister, ondoorgrondelijk
windstil,
maar vooral
anders,
anders dan
de grauwe anderen
Misschien
zie ik het te donker
Misschien
moet ik ophouden met
nadenken
(leven)
Misschien
gaat de zon wel nooit meer
onder
blijft het altijd licht
en zal dat licht
zich ook in mijn
koude
lege
donkere
hart nestelen
Misschien
moet ik toch maar
een ander
plaatje opzetten
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, januari 30, 2006 17:04 |
| Dat denk ik ook..... Liefsliefs, switi lobi |
|
| Gert: | Maandag, januari 30, 2006 16:35 |
| Madonna's muziek laat mij juist altijd weer heel positief denken en doen. Maar ja... Liefs, Gert |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cathi Lyna | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 30 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||