Door emoties klemgedrukt
Ik zit ineengedoken
Door emoties klemgedrukt
Zo ben ik ingesloten
Met het verleden, als een mes
IJzig koud op mijn keel gedrukt
Ik wou dat ik me los kon slaan
Om af te rekenen met het verleden
En zo verder met mijn leven te gaan
Maar te vaak heb ik die strijd gestreden
Nooit was ik ervan verlost
Altijd viel het me wel weer aan
Wat me veel tranen heeft gekost
De pijn van het verdriet
Ik kon er nooit tegen in gaan
Ik zou wel verder en vooruit willen kijken
Maar het verleden, het groot gemis
Ik kan dat onmogelijk ontwijken
Het komt te vaak als een mokerslag
Waar geen antwoord op gevonden is
Ik gooi de handdoek nu in de ring
En ga huilen om wat over is
Een hemel, een herinnering
Het is pijnlijk maar o zo waar
Jij bent het, die ik nog altijd zo mis
De emoties hebben me overmand
Het gevecht is nu echt opgegeven
Waar ben ik in beland
Kan ik ooit met dit verdriet leven
Strijden tegen het verleden
Het is onbegonnen werk
Gevoelens kun je niet mijden
Die zijn altijd te sterk
En als je niet oppast
Kan het jouw leven gaan leiden