K'voel me rot,
het huilen staat me nader dan het lachen,
tegen iedereen doe ik bot,
om maar niet te hoeven lachen.
Het is nu minstens zeven jaar geleden,
en het zit diep in het verleden.
Maar toch denk ik nog altijd aan hem,
ik herinner me zijn stem.
Mijn oom was altijd lief,
en hij hielp me door het leven,
hij is er nu niet meer,
maar in mij blijft hij leven.
Ik hield van hem,
en ik zal altijd van hem blijven houden.