Schatt..
Ik moet gaan,
kan het echt niet langer aan.
Nee zo kan het niet meer..
Ik weet dat het pijn doet,
want ik voel het ook maar..
Vaarwel ga ik je nu zeggen,
zoveel problemen, het is niet meer uitleggen.
Het duurt alleen maar langer,
en ik word alleen maar banger.
Als ik vroeger naar me zelf keek,
was ik blij, tenminste dat leek.
Nu komt het niet meer goed,
en is er dus geen moed.
Ik heb gewoon geen geluk,
maar dat interreseert je geen ruk.
Dit is gewoon mijn slag,
en mijn laatste dag.
Ik kijk je aan en je lacht nog zacht,
je wist het niet maar ik hoop dat je op me wacht.
Je weet ik wilde dat alles ging lukken,
maar het liep aan stukken.
Met mijn hand,
verknip ik nu bij deze onze band.
Je moet me vergeten,
en voor wat ik ga doen mij vergeven.
Ik neem dus nu die stap,
kijk je recht in je ogen voor de laatste keer: Je bent zo knap!!