liefde gezocht
ik kan niet meer liefhebben
hoe hard ik ook probeer
mij helemaal aan iemand overgeven lukt niet meer
behalve die ene keer is het nooit echt gelukt, besef ik nu
waarom?
waarom kan ik niet zoals iedereen gewoon stapelverliefd worden?
waarom zoek ik steeds, onbewust, naar slechte kanten
en geef ik mijzelf zo redenen om niet verliefd te worden?
ik gaf mij ooit over aan iemand
lang geleden
niet gewild, het gebeurde gewoon
niet emotioneel, wel lichamelijk
jaren later bleek dat zo'n soort van overgave niet mocht
en begon de pijn die al jaren in mijn binnenste woedde
naar buiten te komen
ik kan mij niet meer openstellen
bang om gekwetst te worden
ik ben bang om lief te hebben
komt dat door hem, al die jaren geleden?
of probeer ik gewoon al mijn mislukkingen in zijn schoenen te schuiven?
Kan iemand mij zeggen wat er mis is met mij?
Zijn al mijn angsten terug te leiden tot die maanden van wreed genot, jaren geleden?
Ik word gek
gek
van angst
van liefde
Eén ding weet ik zeker
liefde was het niet toen
geluk al helemaal niet
ik maak wel mijn eigen geluk
mijn eigen liefde
ik sluit mij op in mijn cocon van liefde
geweven door iemand die onvoorwaardelijk van mij houdt
die mij nooit zal verraden
ik
weg angst om gekwetst te worden
weg verplichtingen om te voldoen
alleen ik
puur en alleen..
hoe hard ik ook probeer
mij helemaal aan iemand overgeven lukt niet meer
behalve die ene keer is het nooit echt gelukt, besef ik nu
waarom?
waarom kan ik niet zoals iedereen gewoon stapelverliefd worden?
waarom zoek ik steeds, onbewust, naar slechte kanten
en geef ik mijzelf zo redenen om niet verliefd te worden?
ik gaf mij ooit over aan iemand
lang geleden
niet gewild, het gebeurde gewoon
niet emotioneel, wel lichamelijk
jaren later bleek dat zo'n soort van overgave niet mocht
en begon de pijn die al jaren in mijn binnenste woedde
naar buiten te komen
ik kan mij niet meer openstellen
bang om gekwetst te worden
ik ben bang om lief te hebben
komt dat door hem, al die jaren geleden?
of probeer ik gewoon al mijn mislukkingen in zijn schoenen te schuiven?
Kan iemand mij zeggen wat er mis is met mij?
Zijn al mijn angsten terug te leiden tot die maanden van wreed genot, jaren geleden?
Ik word gek
gek
van angst
van liefde
Eén ding weet ik zeker
liefde was het niet toen
geluk al helemaal niet
ik maak wel mijn eigen geluk
mijn eigen liefde
ik sluit mij op in mijn cocon van liefde
geweven door iemand die onvoorwaardelijk van mij houdt
die mij nooit zal verraden
ik
weg angst om gekwetst te worden
weg verplichtingen om te voldoen
alleen ik
puur en alleen..
Reacties op dit gedicht
| l0ve_Girl: | Donderdag, januari 26, 2006 13:34 |
| mooi! _ xx Ik | |
| rolando: | Donderdag, januari 26, 2006 12:46 |
| hum.. | |
| rolando: | Donderdag, januari 26, 2006 12:45 |
| je voordeel NU is,dat je je deze dingen afvraagt. Daarmee ben je al een stapje verder als al die mensen die lekker hun kop in het zand steken,net als jij toen. Verliefd worden kan je niet oproepen,(al zijn sommige elke week intens verliefd, zeggen ze)het overkomt je Probeer een manier van kijken te vinden dat je de ander een beetje kan inschatte,dan weet je een beetje of iemand echt gek op je is en niet op uiterlijk,enz.Ja,dan moet je nog toenadering zoeken,het geen waar ik zo goed in ben.a |
|
| john pol: | Donderdag, januari 26, 2006 12:27 |
| De basis zit in jezelf, leer van jezelf te houden, leer dat je uniek bent... Daarna wordt het mogelijk weer opnieuw je hart open te stellen vor de ander, zonder dat het je beschadigd, want door eerst van jezelf te houden, leer je grenzen af te bakenen... groet John |
|
Over dit gedicht
| Auteur: whisper | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 26 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||