Jouw warme huid zacht als zijde.
Flonkert door het maanlicht.
En wij, wij genieten beide.
Van elkaars aangezicht.
Mijn lichaam toont zijn reacties.
Op jouw aanwezig zijn.
En alles wat je met me doet.
Voelt allemaal even fijn.
Het opperste gevoel van samenzijn.
Het gevoel van ultiem genot.
De ramen die beslagen zijn.
De tijd wordt mee gespot.
Toen gingen mijn ogen open.
Het was slechts een droom.
Heel langzaam stond ik op.
mijn god wat voelde ik me sloom.
Ik keek door het raam naar buiten.
En zag de regen vallen.
Wat kan het echt leven.
Soms toch tegenvallen.
m@rcel: | Woensdag, januari 25, 2006 13:53 |
wat een heel mooi gedicht prachtig geschreven Liefs m@rcel |
|
remie: | Woensdag, januari 25, 2006 07:58 |
ja soms valt het vies tegen...liefs Remie | |
Klaes: | Woensdag, januari 25, 2006 07:08 |
mooi beeldend verwoord groet/klaes |
|
~~~eilahtan~~~: | Woensdag, januari 25, 2006 01:06 |
erg mooi pracht gedicht hoor groetjes nathie |
|
Peter van der Linden: | Woensdag, januari 25, 2006 00:43 |
Als ik zo'n droom heb en ik word wakker, probeer ik weer in slaap te vallen en verder te gaan met die droom. Maar het is me nog nooit gelukt volgens mij. Prachtig gedicht. Trustenknuf, Peter. |
|
erje: | Woensdag, januari 25, 2006 00:43 |
in dromen komen soms de mooiste dromen uit maar als je wakker wordt blijkt het een elusie, vind het wel een mooi op papier gezette droom liefs erje |
|
Renate-td-: | Woensdag, januari 25, 2006 00:36 |
En juist na zo'n heerlijke droom.. liefs, |
|
Auteur: Riann | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 25 januari 2006 | ||
Thema's: |