Mijn geluk zou korten
de dag zo mistig, geen vogel zag ik
door het grauwe gordijn
maar voelde een ogenblik
dat geluk stromen op mijn terrein
in de vroegte van het land
dat mij toebehoorde zo langzamerhand
dampen vlogen in flarden over het water
naar oorden niet te volgen
alsof er een soort van amfitheater
mij het alles niet liet overzien en verbolgen
mijn geluk zou korten
als ik mij in het grijze zou willen stortten
willem
eilahtan: | Zondag, januari 22, 2006 22:32 |
stort jij je nou maar op je gedichten dan komt het echt wel goed super liefs nathie |
|
hiljaa: | Zondag, januari 22, 2006 14:13 |
grijs maar met vele tinten !!!! knufliefs--hiljaa-- |
|
HIJ&ZIJ: | Zondag, januari 22, 2006 12:23 |
Mooi geschreven dit, herken het gevoel wel, liefs, |
|
Peter van der Linden: | Zondag, januari 22, 2006 11:31 |
Niet doen Willem, zoek de zon op! Al schijnt die hier nu niet. Het ga je goed, Peter. |
|
L!@ & Elze : | Zondag, januari 22, 2006 11:01 |
hier schijnt de zon Willem... kom je ook even bakkie doen? groetjes, |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 22 januari 2006 | ||
Thema's: |