Waar is haar glimlach ?
Ik vind hem niet meer.
Ik heb overal gezocht;
gekeken, keer op keer.
Ik zocht op alle gezichten;
keek elke mens eens grondig aan.
Maar op al die vreemde monden
zag ik een andere glimlach staan.
Ik heb gekeken in de spiegel.
Trok de mooiste glimlach-kop.
Maar hoe ik ook probeerde,
mijn glimlach leek er echt niet op.
Ik heb wel een foto,
daar kijkt ze me lachend aan.
Maar die glimlach is zo anders
sinds ze in doodgegaan.
*Dark_Me*: | Zondag, januari 22, 2006 12:50 |
Mooi verwoord!! -x- Me |
|
Hans Winter: | Zondag, januari 22, 2006 10:56 |
vermeng het gezicht dat je eens op je mooist zou zijn met nu de blik die spiegelt wie je bent, daar ergens onderweg nog tussen beiden raak je ooit leven aan waar het nooit went. hans |
|
ato: | Zondag, januari 22, 2006 10:53 |
Mooi gedicht! Sterkte! |
|
*_KOALIE_*: | Zaterdag, januari 21, 2006 22:40 |
wow , raakt me echt | |
Auteur: Sirena | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 21 januari 2006 | ||
Thema's: |