Soms vraag ik me zelf te veel
In de schaduw van de avond
dansen lichtjes
ze plagen mijn ogen in vrolijk zijn
maar een lach kust niet mijn lippen
zo ver van ziele weten
kreunt de dag
de week was slopend
en mijn lijf is op
vecht ik harder
of loop ik sneller
dan hart en ziel
vergeet ik hen ritme van mijn trein
verg ik teveel
ben ik een peuter
die wil rennen
voor het lopen is geleerd
ik voel mijn zijn
in iedere vezel
steel ik de luister
en geef geen gehoor
rit me van geklop
onrust in mijn ik
ik heb begrepen
ik leg mij neder in de armen van de rust
om morgen weer te ademen
in ballans van ik als mens
ja spiegel ja ik leer
en van me zelf steeds iets meer
***Wim****
maria : | Zaterdag, januari 21, 2006 23:51 |
allen zijn we leerling en meester wees trots op hoeveel je al hebt geleerd liefs, maria |
|
Paul de Bruyn: | Zaterdag, januari 21, 2006 19:28 |
Ah, vaak wil men meer dan men aankan.. Neem op tijd je rust.. liefs, |
|
remie: | Zaterdag, januari 21, 2006 19:21 |
ach ja we moeten doorlopen , druk of niet, maar doe ff rustig aan het komt wel weer toch....mmmm ga zo met een dekentje op de bank.....liefs Remie | |
Anneke van Dijk-Ploeg: | Zaterdag, januari 21, 2006 19:11 |
heel herkenbaar ! mooi verwoord! namasté, An |
|
mums: | Zaterdag, januari 21, 2006 18:31 |
ik denk dat velen dit herkennen, ik stel mezelf deze vraag ook wel met enige regelmaat. liefs mums |
|
Auteur: Black Lord | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 21 januari 2006 | ||
Thema's: |