stil...
de klok slaat 1 keer,
dat is ook de laatste keer dat ik het hoor.
je kan mijn hart horen kloppen,
op mijn donkere kamer.
dan is alles stil,
en de ruimte is zo koud.
ik kijk maar naar het donker.
er ligt bloed op de grond.
het bloed van mij.
het is nog altijd stil,
en ik lig ook nog op de grond.
en kijk niet meer in het donker,
ik kijk alleen nog maar naar het bloed.
mijn ogen bevriezen door de kou,
ik sluit mijn ogen en accepteer.
dan klopt mijn hart ineens niet meer.
nu is het pas stil,
zeker omdat mijn hart niet meer wil..