Totdat de onrust is gestild
Het hart vraagt om gelucht te worden
geleegd te worden van die puin
gespaard te lang, onnodig lang
laat't worden weer een bloementuin
En ik zal luisteren met hart en oren
wat jij me allemaal zeggen wil
zonodig zal ik het vertroosten
want dit is het wat jij nu graag wil
kom maar, mijn kind en huil je tranen
die crisis gaat echt weer voorbij
je hoeft niet altijd lachend te kijken
als je bedroefd bent en niet blij
Ik zal je in mijn armen wiegen
je laten praten zolang je wilt
het hart moet leeg van zware lasten
totdat de onrust is gestild
jannie/21-1-2006
Niniki: | Zondag, januari 22, 2006 00:01 |
Wat een fijn gevoel moet dat zijn, dat ze je nodig heeft, ook al is het misschien wel iets verdrietigs. Knuffie Nini |
|
Irdana: | Zaterdag, januari 21, 2006 20:44 |
warm en intens mooi en liefdevol geschreven door een echte moeder!!die haar kind bovenal lief heeft lieve groet en fijn weekend Irdana |
|
Klaes: | Zaterdag, januari 21, 2006 14:55 |
doeltreffend mooi verwoord groet/klaes |
|
darkside: | Zaterdag, januari 21, 2006 13:10 |
wat ben jij een mooie en lieve vrouw erg rakend liefs kus eilahtan |
|
lommert: | Zaterdag, januari 21, 2006 12:51 |
ik moet aan een moederhart denken...mijn moeder...graag gelezen;) xxliefs willem |
|
Auteur: Jannie Hoogendam | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 21 januari 2006 | ||
Thema's: |