Stilte…slechts je afbeelding prijkt
vanuit de mantel een riant gezicht
onbeweeglijk tuur je, nietszeggend
de omlijsting straalt weinig warmte
onrust die je kende is geluwd…
Mijn gedachten dwalen nog even
naar de laatste momenten van licht
je tedere ogen die nog rond dwaalde
handen die lakens deed kreukelde
angst voor het eind, voorvoelden het…
Daar sta je dan, de dood in tweevoud
wat het papier onthult is slechts pijn
een vage schim van wie je eens was
doch schikken bloemen naast jou
die ontluiken over een gestorven roos…
opgever: | Zaterdag, januari 21, 2006 14:20 |
een mooi, maar ook triestig gedicht groetjes raissa |
|
hiljaa: | Zaterdag, januari 21, 2006 08:33 |
droefmooi, voelend neergeschreven knufliefs--hiljaa-- |
|
Riann: | Zaterdag, januari 21, 2006 00:52 |
ik sluit me bij peter aan..stil.. liefs |
|
Peter van der Linden: | Zaterdag, januari 21, 2006 00:43 |
In stilte gelezen. Prachtig verwoord. Die heimwee, zo herkenbaar. Slaap lekker, Peter. |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 21 januari 2006 | ||
Thema's: |