vergiftigend als de liefde zelf
druipt een weemoedige klank
langs mijn lichtblozende wangen
een zachtfluisterend briesje
onder de tropische avondmaan
smachtend naar passie in een
droomwereld zo verheerlijkd
en zoetsappig als de appel
uit het verboden paradijs
en ook dit moment van
vredelievendheid zal verdrinken
in een storm van heftige,
torenhoge hunkeringen
een kostbaar stukje tijd
zal meegevoerd worden in
de eeuwigheid waar het
uiteindelijk zacht jammerend
zal vergaan in een stroom
van onbevredigd verlangen
'Nee, niets is wat het lijkt...'