Ochtend gymnastiek
Aan de rand van het bos zie ik de bomen
Hun schaduwen proberen heel ver te komen
Het is het uur van de ochtend gym
Ze strekken zich bijna tot de kim.
Hoor ik de takken of ben ik dat zelf?
Mijn gedachten strekken zich tot het gewelf
Hoe ver kan ik raken
mijn hersens kraken
Zo kom ik verder…dan ik kon.
Ik vlieg allang voorbij de zon.
Geen schaduw arm kan mij meer vinden.
Geen zonnestraal slaat op mijn bast.
Ik ben zo vrij als mijn gedachten
Geen schaduwen meer , geen pijn ….geen last.
Huismusje
Auteur: Huismusje | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 20 januari 2006 | ||
Thema's: |