Je opende de deur
naar mijn koude hart
de hele zomer danste ik
maar nu ben ik verward
Je zegt niet meer
ik hou van jou
de winterse deur op een kier
en ik barst van de kou
Ik kan je niet meer raken
jou liefde is verdwenen
tranen zijn al wat over is
op mijn hart ligt een berg stenen
een diepe kras op mijn ziel
hoe zal ik ooit nog iemand geloven
die van me zal houden
en me trouw zal beloven
Het heeft geen toekomst meer
jij was mijn wervelwind
mijn hart gaat voorlopig
op slot, nu ik een klein beetje rust vind
Ik zal me storten op fotografie
de wereld in alle facetten vastleggen
ik hou van al het mooie wat ik zie
want dat zal mijn hart meer zeggen
Jan van Dord: | Vrijdag, januari 20, 2006 22:01 |
Stort je helemaal op je hobby, makkelijk zeggen van mij, maar misschien helpt het iets!! goed weekend ! jan |
|
Rien de Heer: | Vrijdag, januari 20, 2006 18:09 |
Kom tot rust...dat heb je nodig.... Groetjes, Rien. |
|
Artifex: | Vrijdag, januari 20, 2006 13:14 |
Dikke knuffel en liefs, Artifex. |
|
Niniki: | Vrijdag, januari 20, 2006 11:35 |
Knuffie meis, want het is zo moeilijk, zoiets te moeten aanvaarden. Liefs Nini |
|
hiljaa: | Vrijdag, januari 20, 2006 09:49 |
moet telkens aan mijn dochter denken in haar liefdeserdriet mooi herkenbaar verwoord! en stort jij je maar op je hobby hoor knufliefs--hiljaa-- |
|
darkside: | Vrijdag, januari 20, 2006 09:31 |
wat een intens ontroerend gedicht maar doe je hart nooit helemaal op slot want eens komt het geluk jou kant weer op sterkte en heel veel liefs darkside |
|
poky: | Vrijdag, januari 20, 2006 09:18 |
mooi maar oh zo triest,fijn dat je nog een leuke hobby hebt,groetje poky | |
sunset: | Vrijdag, januari 20, 2006 08:46 |
Liefde kan wispelturig zijn maar is er altijd (en voor iedereen). Want leven is liefde (en vice versa). En weet je, ook in het zien van mooie dingen kun je een rustgevende liefde vinden in afwachting van mogelijk weer een wervelwind. Heel open delend neergezet door jou. Liefs en warme knuf, sunset |
|
Raira (Ria): | Vrijdag, januari 20, 2006 08:43 |
ik stuur de zon naar je toe als ik die vandaag nog zie en een extra knuffell laat je hart niet op slot raken meid.. liefs Ria |
|
Anneke van Dijk-Ploeg: | Vrijdag, januari 20, 2006 08:41 |
gelukkig heb je iets om je af te leiden, maar toch heel spijtig allemaal! voelbaar verdriet in dit gedicht! sterkte, namasté, Anneke |
|
elze: | Vrijdag, januari 20, 2006 08:41 |
zeer droef,,,, een knuffel laifs,,elze |
|
Annemieke van der Ven: | Vrijdag, januari 20, 2006 08:34 |
Soms zijn het net schepen, ze lijken aan te meren... maar verdwijnen uiteindelijk toch aan de horizon Hele dikke knuf Annemieke |
|
*ennah*: | Vrijdag, januari 20, 2006 08:26 |
Met begrip gelezen..hou je goed! xGrtz | |
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: bieke | ||
Gepubliceerd op: 20 januari 2006 | ||
Thema's: |