Geketend in zonnewendingen
Ochtenddauw op teer rozenblad
- net tranen over mijn wangen -
weerspiegelt zij intens verdriet
in het wenen van stormwinden
Och verraderlijk is de maan
in nachten zo kil en sereen
beschijnt zij de schaduwen
waar wij verlies inademen
En kon ik mijn leven geven
dan zou ik dat lot aanvaarden
geketend in zonnewendingen
waar jij nog altijd bestaat
- ik kan je niet meer vinden
…
Rachel
voor jou
senta: | Woensdag, januari 18, 2006 19:32 |
ik wens je zoveel sterkte.. *knuffel* denk aan jou en z'n familie.. liefs en knuffel, anna |
|
ato: | Woensdag, januari 18, 2006 09:52 |
Sterkte, veel sterkte! | |
Reiger: | Woensdag, januari 18, 2006 07:18 |
Triest maar mooi dicht.... heel erg veel sterkte |
|
Renate-td-: | Woensdag, januari 18, 2006 00:49 |
Zo droef.. wens je sterkte, knuffel |
|
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 17 januari 2006 | ||
Thema's: |