Mijn zwaard is klaar,
Mijn ogen vol gevaar,
Mijn besluit staat vast, ik heb geen spijt,
Het is tijd…
Drie soldaten, bewapend met een zwaard,
Ik kan ze aan, maar ze zijn het niet waard.
Mijn zwaard zal alleen besmeurd zijn met zijn bloed,
Als wraak is genomen, is de balans weer goed.
Een flits, vlammen rondom.
De drie zijn verlamd en doofstom.
Als een schaduw vlieg ik verder.
Schaduw ben ik, ik ben zijn herder.
Eerst mijn meester, nu mijn vriend.
Al mijn geliefden hebben dit niet verdient.
Het eindigt vanavond,
Vanavond eindigt het leven van die hond.
Wees rustig mijn hart, bewaar je vuur,
Hij is er nog niet, nu is nog niet het uur.
Maak haast, mijn voeten.
Laat de schuldigen boeten.
Daar is de plek, tussen de stenen,
Hij wacht al op mij, hij lijkt het te menen.
Mooi, laat het dan beginnen,
Vanavond zal dood zijn dienaar innen.
(Wordt vervolgd)
Auteur: Max Argos | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 13 januari 2006 | ||
Thema's: |