Schrijf me wanneer je schrijven kunt
ik verlaat me in je komen
het ambrozijn ligt uitgestald
tussen wat fluwelen kleden
Kom je waren de woorden
die gezongen werden in het avondlicht
de maan bescheen de straatstenen
en de muren met klimop en rozen
Kinderen zag ik lachen
met klompjes op keien trappen
het leek of de woning
die oud en rustiek was traande
Geen beeld van vroeger bleef over
steen vormde zich tot gruis
bij het water waar meeuwen en zwaluwen
een spel uitvochten
Keek ik naar de woning
die eens haar naam droeg
hiljaa: | Vrijdag, januari 13, 2006 14:58 |
spijtig van de kleur moest het bijkleuren om te lezen! maar een prachtig verwoording! knufliefs--hiljaa-- |
|
Klaes: | Vrijdag, januari 13, 2006 07:19 |
een ware pracht groet/klaes |
|
erje: | Vrijdag, januari 13, 2006 00:32 |
soms worden mooie herinneringen gesloopt omdat het moet wijken voor nieuwbouw maar het kon ook bouwvallig zijn, maar wat je in gedachten hebt nemen ze je niet af geroeten erje |
|
Nemesis: | Vrijdag, januari 13, 2006 00:11 |
Heerlijk... Daarom blijf ik je trouw lezen.. |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 13 januari 2006 | ||
Thema's: |