Aan wie te zeggen
het groen gezocht, de rimpelloze plas, de aren
zoals je dat alleen kunt doen
en niemand willen zien met goed fatsoen
ze zouden je voor gek verklaren
dat ik daar was, de lucht er blauw, de zon
de woorden afnam, aan wie te zeggen
het hoe of wat, een ander uit te leggen
in mijn zelf gemaakte bastion
het was de vogel in haar vlucht, zwevend
doelloos leek het, maar dat zelfbewuste
voor mij zo natuurlijk levend
een voelen die er een dag mij kuste
die intentie voelde eindeloos, klevend
aan me, dat weldadig toegeruste
willem
| Jan van Dord: | Woensdag, januari 11, 2006 21:27 |
| Heel mooi geschreven!!! jan |
|
| moonwoman: | Woensdag, januari 11, 2006 20:00 |
| fijn rustig gevoel krijg ik bij het lezen van jouw natuurgedicht! | |
| Raira (Ria): | Woensdag, januari 11, 2006 16:39 |
| weer zo mooi verwoord hier spreekt de taal van de natuur uit jouw natuurlijk gevoel liefs knuff Ria |
|
| Peter van der Linden: | Woensdag, januari 11, 2006 15:58 |
| Geschreven door een echte natuurliefhebber. Prachtig! Geniet er maar van. Peter. |
|
| L!@: | Woensdag, januari 11, 2006 12:09 |
| heerlijk je weer te lezen..knuf,,, | |
| Jannie Hoogendam: | Woensdag, januari 11, 2006 10:13 |
| je voelt de natuur hier...heel mooi Willem kus kus Jannie |
|
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 11 januari 2006 | ||
| Thema's: | ||