Angstig voor het ijskoude water
die stuitende onzekerheid bevat
klamp jij je vast, zoals altijd,
aan wat valse veiligheid
die jij, na al die jaren,
liefde wenst te heten…
terwijl we beiden beter weten.
Maar ik hunker naar het zwemmen,
wild spartelen, diep duiken,
dan weer naar adem happen
-door tintelkoelte omgeven-
zodat ik de lust tot leven
weer volop kan ruiken
die ik, bijna, was vergeten.
ana (stacia): | Woensdag, januari 11, 2006 20:43 |
Ik lees teleurstelling en verlangen naar meer. Het 'wij-gevoel' dat (even) niet meer is. liefs ana |
|
Orphan Angel: | Woensdag, januari 11, 2006 18:45 |
Mooie beeldspraak, scientist! |
|
kimW: | Dinsdag, januari 10, 2006 10:48 |
leven is als zwemmen... erg goed over nagedacht en ook erg herkenbaar voor velen |
|
chocaatje: | Dinsdag, januari 10, 2006 08:42 |
Ik ben blij dat ik niet t water in hoef brrrrr. Mooi geschreven, succes.Liefs mieke |
|
L.Bert: | Dinsdag, januari 10, 2006 08:25 |
Mooie poëzie! | |
mamsiemomo: | Dinsdag, januari 10, 2006 07:30 |
tintelkoelte..... mooi! Liefs, Mo | |
_Zonneschijn_: | Dinsdag, januari 10, 2006 07:29 |
Lijkt me nu nog wat te koud! Prachtig en succes! Liefs |
|
Bengelmans: | Dinsdag, januari 10, 2006 06:59 |
succes tegenstander! greets bengelmans |
|
L!@: | Dinsdag, januari 10, 2006 06:16 |
met een badmuts op dan... x L!@ |
|
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 januari 2006 | ||
Thema's: |