kijk die prachtige bruine boom,
staande genageld aan de grond.
hoor het zachtjes praten ookal heeft het geen mond,
voel zijn gefluister door je haar.
zie het naar je kijken met zijn koude blik,
en met zijn schors zo bruin en groen.
ik voel zijn schors, geef hem een zoen,
het verdient liefde ookal ziet niemand ze.
niemand let er speciaal op,
niemand wil zo zijn zo afwezig.
maar toch, hij staat er.