Geknakt.
Als een gebroken tak door stormen afgerukt.
Uitbottende knoppen met in zich nieuw leven.
Verdroogde kleuren kansloos, weggegooid op
een berg van onbegrip als prooi voor de alles
vermalende messen van onbegrip en jaloezie.
In het park van het leven groeien
nieuwe loten met knoppen geënt vanuit
de wortels van het bestaan, kleurrijk
en recht op bescherming.
Door de meedansende takken zingt een
zachte voorjaarswind een compositie van
nieuw leven