Me ma is er weer.
Me hart raasd op en neer.
Weer die pijnlijke pijn.
Warom moet dat toch telken weer.
Het doet van binnen gewoon weer zeer.
En dan sloeg ze me maar weer gewoon neer.
Ik verlang naar de vrijheid.
wat veel mensen toch niet begrijpen.
Is dat ik daar toch niet gelukkig leven kan krijgen.