Zoet is niet altijd bitter van hart
proef me en streel het verlangen;
dat leeft in rozen vol van doornen
als doolhoven zonder enkel einde
waar ik in mijn woorden verdwaal.
Zout zijn niet alleen de tranen
voel me en zie mijn ogen hopen;
opdat de zee alle zonden zuivert
als ik maar lang genoeg geloof
in de zelfgeschepte droomillusies.
Zuur zijn niet enkel de verliezen
geleden door jouw geest en lichaam;
maar de leugens in mijn wezen en zijn
ik ben geen heden of verleden meer
als je maar gewoon je ogen sluit.
Zeep wast niet alle wonden schoon
snij me en brand gaten in mijn hart;
dat zwart is van daden en het doen
vol van ijstranen en fluwelen inkt,
schrijf me vol met koude eindes.
Bloed is niet mijn scharlakenrood
dat de pen treurend, kil neervlijt;
als woorden enkel leven in gevoel
waar het hart niet wordt gepijnigd
door de bittere vraag naar waarheden.
Ik proef je kussen niet langer op mijn tong,
je kon mijn bitterzoete illusies niet langer aan..
-Weekgedicht titel van Green Eyes-
-Geschreven met mijn gedachten bij het boek Troost van Giphart-
Bengelmans: | Woensdag, januari 04, 2006 15:35 |
grandioos! meer hoef ik niet toe te voegen :) liefs en kus |
|
Paul de Bruyn: | Woensdag, januari 04, 2006 14:45 |
Ik ken 't boek niet, maar tsjee wat mooi geschreven! Ik ben stil en kijk uit naar 't begin van ladderranking.. Liefs, |
|
druppeltje: | Woensdag, januari 04, 2006 14:42 |
heel erg mooi, Monique het grijpt je aan leuk dat je een weekgedicht schrijft! liefs |
|
Auteur: Monique de Boer | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 04 januari 2006 | ||
Thema's: |