ik slotgracht mijn kasteel
ik slotgracht mijn kasteel
haal de bruggen op
en leg het droog
het laatste bier staat
te verschralen omdat
niemand het komt halen
ik wil de torenkamer
want mijn gram zoekt snel
een hamer zonder roze blik
de trap verwentelt hoogte
langs het klokkentouw
dat diepte zwiept in zacht beloven
ik wankel als mijn
laatste uurtje luidt, kijk
wat aarzelend over alles uit
lach nog even stoer voordat
ik spring, mijn schaduw is me
al vooruit, zwaait welkom op de vloer
wil melker
04/01/2006
Niniki: | Woensdag, januari 04, 2006 11:47 |
Kippenvel Wil! Knuffie Nini |
|
sunset: | Woensdag, januari 04, 2006 10:53 |
Ook hier kan ik, ondanks de eventueel achterliggende reden, genieten van deze poëzie. Liefs en mijn vriendschappelijke genegenheid, sunset |
|
hiljaa: | Woensdag, januari 04, 2006 10:21 |
sterkdroef ! je schaduw op de grond doch bleef hangen aan....! knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 04 januari 2006 | ||
Thema's: |