ik heb geen zin een rijmende gedicht hier neer te zetten vandaag, ik wil nu gewoon een stuk kwijt over vrienden.
ik weet dat mijn gedichten de laatste tijd niks zijn, maar goed, schrijven helpt en het brengt je energie.
steun en liefde, al is dat meestal door jezelf
~stuk voor mijn vrienden~
mensen zeggen vaak dat ze zoveel vrienden hebben, maar het is natuurlijk weer wie je je vrienden noemt, over veel van die mensen wie je denk te vertrouwen kom je na een tijd weer achter dat ze over je praten,dingen zeggen die niet waar zijn.
of over je praten alsof ze alles weten.
het kan best zijn dat er wel mensen zijn die veel over je weten, maar toch ook niet alles?
niemand vertelt alles en iedereen houdt wat achter, dus stop met het zeggen dat je elkaar door en door kent.
dat jullie hartsvriend(inn)en zijn en dat jullie elkaar nooit in de steek zullen laten..
ja tuurlijk.. en jij gelooft dat???
geweldig.
zo heb ik maar eens besloten om eens na te denken.
en nee, hiermee zeg ik weer niet dat ik niemand moet, dat ik om niemand geef
maar weet je, vroeg of laat raak je ze toch weer kwijt.
maar nu op dit moment, geef ik om bepaalde mensen en die weten dat.
en of ik altijd om hun zal geven... ik weet het niet
maar nu wel, en ik zou voor hun door het vuur gaan