Net als de wereld even perfect lijkt.
Als ik even denk dat jij mijn alles bent.
Net op dat moment.
Stort mijn mooie wereldje opnieuw in.

Ookal probeer ik het me niks aan te trekken.
Ookal probeer ik je te negeren.
Ookal haat ik je diep van binnen,
Na zo`n lange tijd heb ik nog steeds dat gevoel.

Niks, helemaal niks kan ik ermee.
Het negeren is het beste.
Jij was toch niet zoals ik dacht.
Zoiets zal ik nooit kunnen vereten.

Wat je ook zegt
Wat je ook doet of huilt
Ik voel me er alleen maar rotter door
Waarom kan ik je niet haten

Ik hoop dat je ooit voelt
wat ik heb gevoelt
Of je het gelooft of niet
Ik ben er nog steeds niet overheen

Nu ik verder ga
En me richt op iedereen van wie ik hou
Zie ik pas hoe lief iedereen voor me is geweest
En helemaal hoe rot jij bent geweest

Ik zie nu dat ik dacht dat het mijn schuld was
Ieder ander heeft me laten zien dat jij fout zat
Dat jij me niet waard was
Zo blij ben ik dat er mensen om me geven

Ik zeg niet dat ik je vergeet
Ik zeg niet dat ik je vergeef
Dat is iets wat ik nooit zou kunnen
Daarvoor heb je me teveel pijn gedaan

Ik weet nu wel dat perfect niet bestaat
Wat ik wel weet is dat er zoveel mooier is
Ik hoop dat ik je kan geven wat jij me geeft
Ik hoop dat jij en ik altijd wij zijn

Nu weet ik krop je gevoelens niet op.
Nu weet ik dat wat je denkt niet altijd zo blijkt te zijn.
Nu weet ik dat je nooit moet liegen tegen jezelf
Kijk is om je heen en je ziet, er zijn zoveel geweldige mensen voor je

en de wereld lijkt voor eventjes normaal te zijn...