stilte voor de storm
golven bulderen met woeste gebaren
tegen granieten rotsblokken aan
gehavend door het pure geweld
laten ze stukjes
van hun zelf gaan
gedonder uit hemelse weides
schichten stralen op Aarde neer
na lichten, stortregens
en andere misère
vindt de rust zichzelf weer
kabbelend stromen
rivieren zich voort
het gebulder van de golven,
niemand
die ze hoort
L!@
Annemieke van der Ven: | Dinsdag, december 27, 2005 19:11 |
Een mooike... Liefs Annemieke |
|
erje: | Dinsdag, december 27, 2005 18:16 |
soms zit het mee soms zit het tegen, het belangrijkste is dat de weegschaal niet doorslaat liefs erje |
|
rainbow_fairy: | Dinsdag, december 27, 2005 14:10 |
heel mooi! groetjes, |
|
Rien de Heer: | Dinsdag, december 27, 2005 13:55 |
Heftig....... Groetjes, Rien. |
|
m@rcel: | Dinsdag, december 27, 2005 13:32 |
prachtig mooi geschreven en zo gaat het in de natuur, en in het leven Liefs m@rcel |
|
Peter van der Linden: | Dinsdag, december 27, 2005 11:45 |
Zo gaat het in de natuur en ook in het leven. Fijne dag verder. Liefs en een knuf van, Peter. |
|
manik: | Dinsdag, december 27, 2005 09:51 |
de natuur en bij ons gaat het zo groetjes Hennie | |
elze: | Dinsdag, december 27, 2005 08:17 |
prachtig gedicht,,maar weet,,dat niets blijft zoals het is |
|
poky: | Dinsdag, december 27, 2005 07:33 |
zo gaat dat in het leven ups en downs,heftig en dan weer kalmpjes aan,heel mooi,poky | |
Klaes: | Dinsdag, december 27, 2005 07:22 |
mooi beeldend,vergelijkbar met het leven soms groet/klaes |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 27 december 2005 | ||
Thema's: |