Soms maak ik het mensen moeilijk
Met mijn rare persoon
Iederéén zoekt het geluk
En dat is heel gewoon
Ik leef overal tussendoor
Met rennen en niet stilstaan
Dat is niet vermoeiend hoor
Altijd al gedaan..
De deuren dicht
En dan weer open
Even gezwicht….
En dan weer lopen…..
Soms moet je even remmen
Hoe moeilijk dat ook kan zijn
Emotie niet te stremmen
Dan doet het ..even.. pijn
Maar dan mag je verder dromen
Over hier en nu, hierboven
Dan zal de rust wel komen
Daar zal ik in geloven
Tot dan, ook kleine dingen
Die toch voor vrede zorgen
Dan hoor je duifjes zingen
Hoopvol..toch, voor morgen..
Gert: | Vrijdag, januari 06, 2006 23:15 |
Ja, mooi. Liefs, gert |
|
DichteresJe*: | Vrijdag, december 23, 2005 23:05 |
HeeL MooI GedaaN! Echt MooI VerwoorD KnuFfKusS UniQue* |
|
Gert: | Vrijdag, december 23, 2005 22:31 |
Ergens heel droevig, maar ook zo vol hoop. Écht heel mooi. Liefs, Gert |
|
Sad_angel: | Vrijdag, december 23, 2005 22:24 |
Heel mooi verwoord * bedankt voor je reactie Knuff Sad_angel |
|
m@rcel: | Vrijdag, december 23, 2005 22:00 |
wat een pracht dicht heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
mums: | Vrijdag, december 23, 2005 21:41 |
deze is weer helemaal mo. zo ben je en zo ken ik je..een beetje... liefs mums |
|
Auteur: Mamsiemomo | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 23 december 2005 | ||
Thema's: |