15 jaar, nu al dood
"Sommige tranen vallen van verdriet,
niemand die het merkt, niemand die het ziet.
Soms schreeuw je het uit,
jammer genoeg, geen geluid.
Sommige krassen in mijn lijf,
staan voor die tranen, zoals ik hier schrijf.
Alleen deze letters lijkt niemand te lezen,
ze zien alleen maar angst, wat de meesten vrezen."
Dit is wat een meisje zei,
op haar kamer vertelde ze het mij.
Ik zag haar hand tot haar arm,
opengesneden; het bloed nog warm.
Toen ben ik later weggegaan,
ze was alleen, kon het niet aan.
Raakte verslaafd aan al dat snijden,
alleen een scherp iets, een mes, kon haar verleiden.
Een week later las ik in de krant,
een zelfmoordpoging, een meisje, bloed in het zand.
Deze woorden schoten door mijn hoofd,
ik was even verlamd, even verdoofd.
Had ik het eerder moeten melden,
het zeggen tegen haar ouders als ze opbelden.
Ik denk dat ze het sowieso wel had gedaan,
expres doodgaan, wel te verstaan.
Die foto, ze lijkt er niet meer op,
bloed op haar handen, lichaam en kop.
Toen ik het las, mijn schoen vol lood,
dat meisje, 15 jaar, ze is nu dood.
niemand die het merkt, niemand die het ziet.
Soms schreeuw je het uit,
jammer genoeg, geen geluid.
Sommige krassen in mijn lijf,
staan voor die tranen, zoals ik hier schrijf.
Alleen deze letters lijkt niemand te lezen,
ze zien alleen maar angst, wat de meesten vrezen."
Dit is wat een meisje zei,
op haar kamer vertelde ze het mij.
Ik zag haar hand tot haar arm,
opengesneden; het bloed nog warm.
Toen ben ik later weggegaan,
ze was alleen, kon het niet aan.
Raakte verslaafd aan al dat snijden,
alleen een scherp iets, een mes, kon haar verleiden.
Een week later las ik in de krant,
een zelfmoordpoging, een meisje, bloed in het zand.
Deze woorden schoten door mijn hoofd,
ik was even verlamd, even verdoofd.
Had ik het eerder moeten melden,
het zeggen tegen haar ouders als ze opbelden.
Ik denk dat ze het sowieso wel had gedaan,
expres doodgaan, wel te verstaan.
Die foto, ze lijkt er niet meer op,
bloed op haar handen, lichaam en kop.
Toen ik het las, mijn schoen vol lood,
dat meisje, 15 jaar, ze is nu dood.
Reacties op dit gedicht
| Elie-jeanne: | Donderdag, december 07, 2006 17:39 |
| ik begrijp dat je dit gedicht neerschrijft,ik heb ook een dochter die zelfmoord pleegde en denk nu ook ,als ze maar had verteld wat er scheelde dan was ze hier nu nog geweest, maar het is hun keuze op een dag zou ze het zowiezo hebben gedaan jammer maar zo is het . liefs elie-jeanne |
|
| chucky: | Vrijdag, maart 31, 2006 13:50 |
| Prachtig gedicht.Ik voel de emotie. Het is of ik er een stukje van mezelf in terug vind. Als je er met me over wilt praten mail me dan | |
| prutsje: | Zaterdag, januari 07, 2006 21:46 |
| is zoiets echt gebeurd? amai,het raakt me diep:-$ jij kon hier dan echt niks aandoen,ze heeft er zelf voor gekozen,verwijt jezelf nix! liefs...X prutsje |
|
| black death: | Dinsdag, december 20, 2005 17:05 |
| heej, heel aangrijpend :| ik hoop nii dat het egt is gebeurd..zo wel..verwijt het jezelf nii..want jij kan er nix aan doen dat zij de dood boven het leven verkoos.. liefs, black death |
|
| mezelf...ik: | Dinsdag, december 20, 2005 14:59 |
| heel mooi gedicht.. je kunt er niks aan doen.. het was de keuze van dat meisje.. voel je niet schuldig.. het meisje heeft nu haar rust.. die ik haar gun.. liefs Tessa | |
| Roo$je: | Maandag, december 19, 2005 20:05 |
| Mooi geschreven! Aangrijpend, en droevig! Sterkte! Liefs, |
|
| **ISLY**: | Maandag, december 19, 2005 18:06 |
| Aangrijpend! Heel erg! (als het echt gebeurd is) sterkte! |
|
| *LuLu*: | Maandag, december 19, 2005 17:54 |
| oh my god... echt super mooi geschrijven! is het echt gebeurd? echt heel mooi gedichtje! liefs, *LuLu* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Loeww | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2005 | ||
| Thema's: | ||