Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Toen
Toen
Het regent en het waait
Maar dat deert me niet
Het is alsof de wind me aait
En er is niemand die mij ziet
Ik ga zitten op iets wat op een
stoel lijkt
Ik laat mijn tranen gaan
Tot een traan mijn kin bereikt
Trekt er niemand iets van mij aan?
Ik laat mijn tranen begaan
Ik buig me voorover en huil
Ik heb mijn gezicht op mijn handen staan
Mijn gezicht is nat en vuil
Ja ik weet het nog
Toen wist ik het niet meer
Ik was een en al bedrog
Toen had ik geen hoop meer
Maar ik heb nu hoop
Hoop die niet verdwijnen moet
Ik was iemand die wegkroop
Hopelijk word ik iemand die het goede doet
Maar soms zijn er van die zwarte dagen
Ik hoop dat die zullen verdwijnen
En dat ik dan mijzelf kan verdragen
Want ik wil niet langer wegkwijnen
Reacties op dit gedicht
its my vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Annemieke van der Ven
:
Maandag, december 19, 2005 09:56
Knuf en succes...
Annemieke
Over dit gedicht
Auteur:
its my
Gecontroleerd door:
bieke
Gepubliceerd op:
19 december 2005
Thema's:
[IK]
[Eenzaamheid]