Brandend onder het as - uitdaging
Brandend onder het as
Kleuren verdord, asgrauw weggetrokken
in het vagevuur van belemmering en pijn
als de muzen vol verdriet vertrokken zijn
blijven alleen de resten van een hart
waar het leven al lang uitgezogen is.
De doornen die tijdenlang rozen waren
maar de leugens, de illusie zijn gebleven
toch brandt de waarheid onder het as
het verdriet heeft de vlam niet gedoofd,
een gebroken hart kan enkel bloeden.
Reacties op dit gedicht
| ChildrenOfTheDamned: | Maandag, december 19, 2005 22:21 |
| Wow prachtig!!! De uitdaging is geslaagd ;) |
|
| Bengelmans: | Maandag, december 19, 2005 06:57 |
| heeey lieverd! een dichie van jou! erg leuk om je weer es te lezen ;) en je hebt mooi aan de uitdaging beantwoord! hou van je! kus en knuffel |
|
| mamsiemomo: | Zondag, december 18, 2005 22:04 |
| Heftig gedicht, maar heel erg mooi geschreven! | |
| .rose: | Zondag, december 18, 2005 21:42 |
| nou, dit vind ik wel heel erg geslaagd! liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Monique de Boer | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 18 december 2005 | ||
| Thema's: | ||