jouw lach verdwijnt
razendsnel in de duisternis
ergens diep in mij
heb je veel teweeg gebracht
het is als een zonneschijn
die mijn hart verlicht
hoe donker het voor mij ook is
jij brengt steeds weer licht
volgend jaar kan ik weer genieten van jouw lach
ik denk dat het even niet meer gaat
ik zit opgesloten tussen vier muren
als je begrijpt wat ik bedoel
mijn hart maakt een sprongetje
als ik je in de verte zie
zo'n vriendelijk iemand
ik wou dat dit altijd kon
jouw lach
doet mij dromen
hopen op meer
waarom...waarom
is het leven zo moeilijk
L!@: | Zondag, december 18, 2005 23:04 |
hopen kost best veel energie,,laat het gewoon op je af komen laifs,,elze |
|
Lia : | Zondag, december 18, 2005 07:20 |
was het soms maar eenvoudiger.... L!@ |
|
lisa21: | Zaterdag, december 17, 2005 23:14 |
prachtig geschreven, veel sterkte toegewenst liefs lisa |
|
mienke: | Zaterdag, december 17, 2005 22:58 |
een wonderschoon gedicht, liefs mienke | |
Auteur: _Lieverdje_ | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 17 december 2005 | ||
Thema's: |