Een depressie
een groot zwart gat
levend in een cocon
niets doet je wat
en alles is stom
in de knoop met jezelf
kwijnend van verdriet
je hoort en ziet het wel
maar je voelt het niet
levend in een cocon
niets doet je wat
en alles is stom
in de knoop met jezelf
kwijnend van verdriet
je hoort en ziet het wel
maar je voelt het niet
Reacties op dit gedicht
| Laartje: | Vrijdag, december 16, 2005 20:04 |
| Duidelijk en bekend.. Hoe wel ik het zie en voel. Blijf ik vechten voor een doel. Om op te komen uit dat gat. zoek de reden, al weet ik niet wat. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: =visje= | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2005 | ||
| Thema's: | ||