ik had een roos
ik wist je
in de trein
je hart op het perron
je zou om elf uur komen
de grote hal hing
vol met warme dromen
ik had een roos
zoals er vele bloeiden
in handen die naar een
ontmoeten groeiden
jouw lach ontspande
alles wat ik had
de trein te laat
mobiel op half zeven
die was thuis gebleven
maar in de mensenbrij klopte
je hart en ik was blij
jouw kus heeft mijn paniek gesust
wil melker
16/12/2005
hiljaa: | Vrijdag, december 16, 2005 22:04 |
de trein te laat het rozeknopje naar beneden was het water vergeten! (hahaha sorrie maar zo gingen mijn gedachten even! knufliefs--hiljaa-- |
|
Will Hanssen: | Vrijdag, december 16, 2005 16:52 |
Mooi gedicht van jou Wil, fijn om te lezen. Liefs, Will |
|
Ikkiewel ( Stella ): | Vrijdag, december 16, 2005 10:29 |
een bekend gevoel... ik mocht het graag lezen. lieve groet Stella |
|
~MeLoDy~: | Vrijdag, december 16, 2005 09:38 |
mooi gedicht... gr. MeLoDy |
|
mamsiemomo: | Vrijdag, december 16, 2005 09:14 |
heerlijk gedicht! | |
remie: | Vrijdag, december 16, 2005 08:12 |
wat een ontmoeting...liefs Remie | |
Lia : | Vrijdag, december 16, 2005 07:52 |
een bossie.. een bossie.. een bossie rode rooooooooooozen.. tralalalaa.. fijne dag vandaag...knufke...L!@ | |
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 16 december 2005 | ||
Thema's: |