precies drie maand geleden
De nacht van donderdag op vrijdag
zaten we allen op je bed
je was al niet meer bij bewustzijn
hadden alles klaargezet
toen eventjes voor tweeen
was er een laatste zucht
het einde van je lijden
we waren opgelucht
je lekker zelf gewassen
en kleren aan gedaan
geen vreemde handen aan je
daar wilden we niet aan
er was niemand verdrietig
de rust was je gegund
je leven dat werd lijden
had niemand aangekund.
we blijven aan je denken
en zie ik de volle maan
Met hem ben je gekomen
en ook weer weggegaan..
~~~eilahtan~~~: | Woensdag, januari 25, 2006 00:11 |
ik kan je echt niet vertellen wat ik bij dit gedicht voor gevoel krijg zo diep zit nu al een tijdje te kijken naar mijn letters maar krijg er niks uit hier bestaan geen woorden voor om dit te beschrijven liefs kus nathie |
|
Romi : | Vrijdag, december 16, 2005 20:57 |
Mooi neergezet..in stilte met bewondering gelezen, heel veel sterkte voor jullie allen.. Liefs, |
|
*Emms*: | Vrijdag, december 16, 2005 12:18 |
Dat er niemand verdrietig was zeg,, das wel raar,, t is een zupermooi gedicht,, het verdriet (de klap) kan ook later komen,, Knuffel n Liefss |
|
mamsiemomo: | Vrijdag, december 16, 2005 09:07 |
oh mumsie.... voel met je mee..... wist het niet,... gisteren... mooi neergezet met zoveel liefde voor haar.. Dikke knuf, ook voor h.. |
|
norgie: | Vrijdag, december 16, 2005 08:09 |
weer een heel mooi gedicht ps.je tuin is prachtig,ik weet zeker dat zij dat ook vindt. |
|
Potter: | Vrijdag, december 16, 2005 07:31 |
Lieve Mums, Echt weer een juweeltje. Ik heb er gisteren de hele dag mee rondgelopen en vanacht was ik er ook tot een uur of twee. De tijd gaat snel, echt snel, maar ik mis haar iedere seconde. Liefs Potter |
|
Oxide: | Donderdag, december 15, 2005 22:47 |
heel mooi geschreven... | |
Auteur: mums | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 15 december 2005 | ||
Thema's: |