Simpel, maar toch knap.
Betreed ik een veld met alleen maar
driebladerige klavertjes.
Opzoek naar het vierde blad,
vind ik enkel regressie.
Met speels geluk,
wordt mij het ware beeld ontnomen.
Worden mijn onuitgesproken zinnen,
met antonieme ogen bekeken.
En wordt mijn serieus zijn, ontzien.
Leg ik rode draden
tussen mijn groei en het verloren vierde blad.
Heb enkel water nodig,
om volledig te ontkiemen.
Wordt het leven ingegoten.
Wachtend op innovatie,
pluk ik maar alle bladeren.
Wordt de inoptimaforma
stapsgewijs in werking gebracht.
Maar waarschijnlijk nooit afgemaakt.
Chispa: | Woensdag, december 14, 2005 17:54 |
Ik moet toch ook nog ff reageren hoor, want deze is natuurlijk super goed ! Liefs |
|
MizzTeaQ: | Woensdag, december 14, 2005 15:50 |
Poeh , super geschreven dit! Vol bewondering gelezen. Liefs , |
|
Elze: | Dinsdag, december 13, 2005 17:43 |
geweldig dit laifs,,elze |
|
Cora (zij): | Dinsdag, december 13, 2005 17:42 |
Niet blijven plukken he, van een kale boom kan je niet plukken.... toch mooi gedaan, |
|
*Emms*: | Dinsdag, december 13, 2005 17:31 |
Ja supermooi.. | |
soulsister: | Dinsdag, december 13, 2005 17:17 |
heel mooi geschreven, liefs |
|
Auteur: Don Gallo | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 13 december 2005 | ||
Thema's: |