marverlesh: | Maandag, oktober 22, 2001 18:06 |
bedankt voor je mooie woorden!!! | |
Ruud Hardorff: | Maandag, oktober 22, 2001 15:32 |
Als kind van 14 zat onder een treurwilg te snikken van verdriet Nu na 44 jaar zat ik weer onder die zelfde treurwilg. Ze is groter en mooier dan ooit, maar ze heet nog steeds treurwilg. Onder haar hangende takken huilde ik toen, mijn moeder was gestorven. Nu voelde ik, weer net als toen het verdriet, de pijn, de leegte, maar ook blijdschap. Blijdschap om dat ik nu weet dat alleen een treurwilg trots op zijn naam mag zijn. Wij mogen ons soms alleen zo voelen. Hoop niet op een betere tijd, ma |
|
marverlesh: | Maandag, oktober 22, 2001 13:26 |
je kan ook eenzaam zijn met vrienden en mensen om je heen...ik heb vrienden en mensen om me heen, maar ik vind het heel moeilijk om gevoelens en gedachtens te uitten......dan kan je je best eenzaam voelen | |
marverlesh: | Maandag, oktober 22, 2001 13:24 |
pramodah: | Maandag, oktober 22, 2001 13:20 |
niet afwachten maar er zelf wat aan doen kom eens onder de mensen dan maak je wel vrienden,niemant hoeft eenzaam te zijn .......... |
|
Auteur: marverlesh | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 22 oktober 2001 | ||
Thema's: |