De dichter
het maantje geelt, de zon retourt
- de dichter gaat verrijken -
zijn hond ze geeuwt
tezamen duf te kijken
zijn geest brandt voort
- zoals een vuur vlammend vallend is –
en op parket, O wonder
straalt er iets van glimmend pis
dat interesseren is hem voorbij
er is al zoveel gezeken
hij dauwt er met zijn metgezel
zijn hart is vol gebreken
het klettert regen in zijn hoofd
ze stink er rottend vocht
maar meer nog dan de geur ervan
was dat hij naar woorden zocht
willem
Cora (zij): | Maandag, december 12, 2005 10:04 |
Bah Willem bah! Met zo n onderwerp kan je ook geen goed gesprek aangaan toch? | |
hiljaa: | Zondag, december 11, 2005 08:53 |
ik geeuw mee met mijn hond dan! knufliefs--hiljaa-- |
|
Lia : | Zondag, december 11, 2005 08:39 |
haha..gewéldig Willem...knuf, | |
dol_fijn: | Zaterdag, december 10, 2005 21:40 |
Mmm nou dit gedicht is weer eens iets anders van graag gelezen leuk ;);)) knuff veel liefs Dol_fijn |
|
switi lobi: | Zaterdag, december 10, 2005 21:30 |
Oef! Deze is heel bijzonder....liefsliefs, kus.......switi lobi | |
mums: | Zaterdag, december 10, 2005 20:32 |
deze is erg leuk willem.Dichterslatijn ,vrij vertaald, heel vrij. liefs mums |
|
MayadeBij*: | Zaterdag, december 10, 2005 19:41 |
O wonder.. straalt er iets van glimmend pis :) hahaha.. je hebt me toch een glimlach weten te ontlokken ;) | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2005 | ||
Thema's: |