zoals het nooit geholpen heeft..
ik heb gedoucht,
zoals al die andere keren.
maar het helpt niet,
zoals het nooit geholpen heeft.
ik heb opnieuw mezelf verloochend,
opnieuw ben ik dood gemaakt,
terwijl mijn lichaam verder leeft.
ik zei nee,
en probeerde hem weg te krijgen heus,
maar hij negeerde me,
en nam me terug naar de hel mee.
hij drukte een kussen in mijn gezicht,
dus ik had geen keus.
ik weet niet of hij me heeft verstaan,
hij was zoals die ander was,
was ik maar niet er heen gegaan,
dan had ik dit nu niet gevoeld.
ik lag daar,
maar ik was er niet.
zoals ik altijd heb gedaan
weggevlucht in dromen,
hopend en biddend dat het snel over zou gaan.
ik heb gedoucht,
zoals al die andere keren,
maar het helpt niet,
zoals het nooit geholpen heeft..
Reacties op dit gedicht
| *Emms*: | Dinsdag, december 13, 2005 17:17 |
| Ja ik weet het niet.. ik denk echt dat dit veelste ver gaat.. zoek hulp.! Knuffel en heel veel liefs en sterkte.! |
|
| wolkie: | Vrijdag, december 09, 2005 18:24 |
| Dit is echt heel erg voor je Heel veel sterkte Groetjes |
|
| memory: | Vrijdag, december 09, 2005 15:43 |
| hey meisje..!! weet niet of dit over een gebeurtenis van 'vroeger'gaat? krijg het idee van niet..!? leef echt met je mee! en spreek je hoop ik heel snel..!! veel liefs en sterkte!!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: klein*sprookje | 
|
|
| Gecontroleerd door: bieke | ||
| Gepubliceerd op: 09 december 2005 | ||
| Thema's: | ||