Fluisteringen van het verleden
Maken mij haast doof
Demonen kijken mee over mijn schouders,
waar ik niet tegen kan strijden
De greep uit mijn verleden
Zit muurvast in de baal van mijn leven
Terwijl de touwen die de herinneringen,
bijeen zouden moeten houden bijna knappen
Vergiftigd voel ik mij door jou
Probeer me staande te houden
Mijn liefde voor jou,
Maakte me te goedgelovig
Iets zegt mij
Dat ik verder moet en kan
Me los kan weken van alles,
en positief de toekomst in kan
Ik week me los
Laat je achter met een vaart
Om daarna echt te knokken,
en alles een plek te geven
sergev2005: | Vrijdag, december 16, 2005 18:25 |
Mooi gedichtje met een leuke achtergrond en een goed onderwerp | |
Dirk Hermans: | Donderdag, december 08, 2005 20:38 |
mooi liefs Dirk |
|
ana (stacia): | Donderdag, december 08, 2005 14:45 |
Sterk geheel. Zo lees ik ze graag. veel liefs ana |
|
GLMB: | Donderdag, december 08, 2005 14:06 |
Jammer van de 3 x fitctief, maar dat maakt hem niet minder mooi. Liefs van mij |
|
Elze: | Donderdag, december 08, 2005 10:23 |
prachtige filosofie laifs,,elze |
|
L.Bert: | Donderdag, december 08, 2005 10:04 |
Eerlijk, een geweldig gedicht! Heel goed zeg! | |
scientist: | Donderdag, december 08, 2005 09:59 |
Vergeet nooit jezelf, hoe graag je de andere ook ziet. Stomme reactie misschien, maar dat komt nu eenmaal in me op. liefs |
|
kimW: | Donderdag, december 08, 2005 08:55 |
oh...kijk eens: 2 gedachten en meningen in één keer geschreven. (de reactie van Raira stond er nog niet toen ik het schreef) zo zie je dus... mooi |
|
kimW: | Donderdag, december 08, 2005 08:54 |
fictief krachtig en echt geschreven... |
|
Raira (Ria): | Donderdag, december 08, 2005 08:53 |
om fictie zo levensecht te schrijven vind ik echt knap erg goed gedaan liefs knuff Ria |
|