Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
een ongelukje
In de verte zie ik je staan
We kijken elkaar recht in de ogen aan
Terwijl we dichter bij elkaar komen
Zie ik steeds beter je tranen stromen
Ik vraag me af wet er toch is
Je kijkt me aan en zegt er is iets mis
Je zegt dat je zwanger bent geraakt
Je zegt dat we samen een kindje hebben gemaakt
Je weet niet meer wat je moet doen of zeggen
Je weet niet wat je tegen je ouders moet zeggen
Ineens was het stil
Je hoorde geen kik of gil
Ik liep naar je toe om je te troosten en op te fleuren
Het is een ongeluk die iedereen kan gebeuren
We komen er samen uit
Als je maar weet we zitten in het zelfde schuit
Ik zal het je ouders wel vertellen
En mijn vader bellen
Ze zullen er voor ons zijn
Ze geven om ons dat is geen schijn
Reacties op dit gedicht
<>Madgizmo<> vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Spinningpoessie
:
Dinsdag, december 06, 2005 16:03
mooi geschreven..
Over dit gedicht
Auteur:
<>Madgizmo<>
Gecontroleerd door:
fox_bert
Gepubliceerd op:
06 december 2005
Thema's:
[Familie]
[Geboorte/baby's]
[Verdriet]