Hoe moet, hoe zal ik nog zou ik willen dromen hoe de werkelijkheid ooit wasen langzaam door mijn voelen laten glijdeneen lieve hand mijn haar er kust, een knipoogde puber en zijn jeugd, dat onvermoeibaar strijden stoeien met krachten, onvervalste woorden aanhorenstormen laten komen, stiltes ‘oorverdovend’ klonkenen onbegrensd mocht proosten op mijn jeugdhet klinken op, terwijl rondom mij schepen zonken de waarde niet begrijpen van het ouder- zijnen toch die leiding niet uit handen gafik weet het niet te zeggen, hoe moet, hoe zal ik…..'k voel die liefde als meegeef - straf ik weet , de bomen zijn gevallenherinneringen zijn vruchten vallend van takkenze hebben zich genesteld, komen opkleven aan je leven, blijvend vastgebakken willem
| m@rcel: | Maandag, december 05, 2005 23:59 |
| prachtig geschreven Willem en zeer graag gelezen Liefs m@rcel |
|
| mums: | Maandag, december 05, 2005 21:33 |
| vind deze erg mooi verwoord. er staat zoveel in. liefs mums |
|
| dol_fijn: | Maandag, december 05, 2005 21:16 |
| Willem erg mooi verwoord met bewondering graag gelezen fijne avond nog knuffels veel liefs Dol_fijn |
|
| Auteur: lommert | ||
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 december 2005 | ||
| Thema's: | ||