Gisteren:
nog maar net,
de traantjes weggeveegd.
Voor jou, opa.
K’ was blij toen ik je nog eens zag.
Ook al was’t niet de mooiste dag,
maar dat maakte niet uit want ik zag jou nog eens.
Ik vond dat het beter ging met je,
want je won bijna van oma met de scrabble.
Ook jij was zóóó blij,
dat jij je kleindochter nog eens terug zag.
Vandaag:
voor mij was het een goede dag,
tot nu.
Juist thuis en mama zei,
dat je geen chemo meer krijgt.
Plots wat het lachende gezicht van me weg,
Als een donderslag op een mooie zonnige dag.
Voor de zoveelste keer in korte tijd,
stort ik in van verdriet.
Waarom jij?
Niet dat ik het iemand anders toewens,
want niemand is kanker waard!
Zelfs iemands grootste vijand niet.
Het verdriet in de familie is zo ontzettend groot.
Hopelijk kun je het nog lang volhouden…
Want jou kwijt raken wil ik nooit!