hevige storm
in mijn hart
zware orkaan
alles zwart
zonder gevoel
verstikkend stil
voelen dat ik leef
is wat ik nu wil
ogen gesloten
reikende hand
vingers betasten
de scherpe rand
snel en subtiel
het hevig venijn
te realiseren
genietend de pijn
de pijn van het leven
de pijn in mn arm
de pijn te beleven
de pijn maakt me warm
en opluchting is er
onmacht grenzeloos
de vele diepe krassen
maken me weer boos
schaamte en tranen
de circel is rond
wanneer houdt het op
dat ik mezelf verwond…
little fly: | Woensdag, maart 18, 2009 19:53 |
Het komt goed.. dat weet ik.. Je gedichten zijn om trots op te zijn.. zo mooi, jouw rijm .. echt geloof wat hier staat want ik denk dat je echt trots op jezelf kan zijn!! Liefs, Linda |
|
melk: | Zondag, december 04, 2005 11:05 |
erg herkenbaar.. de vraag wanneer het ophoud,, tsja als je het scherpe niet meer kan pakken... het geeft je alleen zo'n goed gevoel als je het doet.. en als je ut dan weer ziet wordt je boos omdat je het weer hebt gedaan.... ik snap echt wat je bedoeld!! heel veel sterkte!!! kus + knuf |
|
- Lost Bitchj -: | Zaterdag, december 03, 2005 18:04 |
zo onwijs herkenbaar.. heb al een paar keer proberen te stoppen maar die drang blijft.. veel sterkte *dikke knuffel* lies,, |
|
some girl: | Zaterdag, december 03, 2005 17:39 |
ja.. heel herkenbaar.. :-( ik hoop dat er snel een tijd komt dat je weer mag vliegen.. xx |
|
Renee-Emma: | Zaterdag, december 03, 2005 17:38 |
Dat is zo herkenbaar :( | |
Auteur: vlinderr | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 03 december 2005 | ||
Thema's: |