Vandaag weer bij je langs geweest
Je haren vielen al een beetje uit
Ik ga het niet redden
Zei je met een snikkend geluid
Alles wat je nu doormaakt is zwaar
Terwijl het einde niet zeker is
Waarom gebeurd dit nou net bij mij?
Ik bespeur een soort van ergenis
Maar dit gun je helemaal niemand
De pijn staat in je ogen geschreven
En weer breng je snikkend uit
Waarom mag ik niet gewoon verder leven?
Het leven lijkt zo vanzelfsprekend
Totdat er iets ernstigs gebeurd
Je kan er zelf weinig aan doen
Je wordt in de medische molen meegesleurd
De kans op overleven is aanwezig
Samen gaan we door, tot het eind
Ik zal je altijd blijven steunen
Ik hoop dat de zon snel weer voor jou schijnt