Het was weer eventjes geleden,
dat ik nog wat voor je schreef.
Misschien omdat ik nu mét jou,
en niet naast jou leef.
Zes maanden wonen we nu samen,
elke dag en elke nacht.
We zijn aan ons tweede huisje toe,
we hebben het al aardig ver gebracht.
Dicht tegen mekaar,
knuffelend op de bank.
Met een aperitiefje of koffie,
onze lievelingsdrank.
Ik durf niet hopen,
dat het steeds zo zal zijn.
Ik zie jou graag,
poppemieke-mijn.